(๔๘)
พรมข้าวเขียว เรียวใบ ไหวเยิบยาบ
กลิ่นกำซาบ หอมระรวย เอื้ออวยผล
หวังสร้างหลัก สักครั้ง พอตั้งตน
รินเหงื่อท้น หยาดไหล ไม่เหือดโรย
(๔๙)
พรมข้าวเหลือง เมลืองตา รวงกล้าแกร่ง
มานะแรง พลัดวิบาก พรากหิวโหย
พระเมตตา สู่ผืนหล้า ฉ่ำฟ้าโปรย
เลี้ยงชีพโดย เปรมปรีดิ์ ต่อนี้ไป
(๕๐)
พรมรากหญ้า หญ้าชุ่ม คลุมแห่งหน
ดับมืดมน แล้งลบ กลบคลอนไหว
ทุกหยาดหยด ดั่งทิพย์มนต์ พ้นทุกข์ภัย
พรมต้นใบ รู้รัก สามัคคี
พี.พูนสุข
๒๗ มีนาคม ๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
