ขอบคุณภาพจาก Google ครับ
ฟาง..รำพัน
ต้นข้าวที่แห้งกรัง
คือพลังที่ออกรวง
ตากแห้งแล้วมัดพวง
รุ่งอรุณเป็นหุ่นฟาง
ฟ้ารุ้งทุ่งว้างเวิ้ง
เหมือนหลงเหลิงระเริงทาง
แดดจ้าต้นกล้าวาง
ตะวันพลบก็กลบดิน
......รการตติ.......
มีค่า..แค่เฝ้าข้าว
มิร้อนหนาวราวเป็นหิน
ควรคู่หรือดูชิน
ไร้ความหมายในสายตา
สร้างฉัน..หวั่นวิหค
เพื่อตระหนกขวัญผวา
เรียกฉัน"หุ่นไล่กา"
หลอกให้กลัวหลอกตัวเอง
ราคา..หลังคมเคียว
ตากจนเหี่ยวแทบหงายเก๋ง
ใบประทวนถูกละเลง
เศร้าระกำจำนำรอ
ได้เงิน..มาส่งกู้
หายใจสู้ธอ.กอ.สอ.
เปรี้ยวหวานไม่ผ่านคอ
ทำทั้งปีไม่มีตังค์
เหม่อมอง..บนเถียงร้าง
"เจ้าหุ่นฟางข้าสิ้นหวัง"
มัดใหม่ไว้กำบัง
สร้างอีกตัว...ใส่หัวใจ
ค่ำคืน..เอาไว้กอด
เพื่อพร่ำพรอดยามร่ำไห้
ทบทวนควรชื่อไร?
รการตติ..ดีมั๊ย?..ถามใครดี?
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
