จากเส้นเสียงแห่งฝันที่ผันผ่าน
ได้กลบกาลมืดดับจนลับหาย
ทิ้งทำนองคล้องใจไม่เสื่อมคลาย
ดุจฝังไว้จวบวันตายค่อยจากกัน
คนเคยใกล้กลับจากไกลเกินไขว่คว้า
เหลือไว้เพียงเสียงวาจาว่ารักฉัน
มันกินใจยากเกินใฝ่ในผูกพัน
ยามหลับฝันสำเนียงนั่นมันเหมือนจริง
เธออยู่ไหนโปรดส่งใจมาสักนิด
อย่าให้คิดไปเองไม่เกรงกริ่ง
ส่งหมอนหนุนอุ่นแนบได้แอบอิง
ยอมทุกสิ่งถ้าได้ยิน..เสียงแห่งเธอ
under
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
