ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ
เจ้าลั่นทมลมทวนก็หวนหม่น
หล่นจากต้นใครเล่าจะเฝ้าถนอม
และดอกโรยโหยไห้ไร้คนดอม
แอบจมจ่อมซุกร่างอย่าง..ลั่นทม
ร่วงอยู่ข้างกอหญ้าคราหน้าหนาว
บนทางเท้าถูกคนเหยียบจนขม
กลีบกระจายช้ำชอกท่ามหมอกลม
เพราะเป็นเพียงลั่นทมที่กลมกลืน
มิใช่อย่างสารภีที่หอมหวน
ตรลบอวนนาสาชมว่าชื่น
หรือเกินใฝ่ดั่งบุหลันเจ้าขวัญยืน
ชั่วคราชื่นแล้วตรมเพียงลมล้อ..
สะบัดดอกบอกใบขอไกลห่าง
ควงกลีบร้างหล่นไหวใจเหี่ยวห่อ
และลั่นทมขมขื่นยังฝืนรอ
เหงาใบช่อไร้คนชม...ลั่นทมครวญ
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
