หอมกลิ่นอวล ชวนจิต คิดถวิล
ช่างคุ้นชิน กลิ่นนาง มิจางหาย
ครั้งอิงแอบ แนบตัก เพื่อพักกาย
ชื่นขจาย คล้ายนักหนา กลิ่นราตรี
ฝากลมนำ คำซึ้ง ถึงเจ้าของ
มีคนหมอง ร้องครวญ ถึงนวลศรี
ไยหาญหัก พลักไส ไร้ปรานี
เหมือนแกล้งพี่ ชีวีวาย ตายทั้งเป็น.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
