ชื่อบทกลอน : พระเอกลิง
ผู้แต่ง : baimai@sailom
ใต้ร่มโพธิ์ โตใหญ่ ใจกลางวัด
เย็นลมพัด กวัดใบซ่าน ละลานเสียง
โคนล้อมแท่น วงแหวนปูน เป็นศูนย์เวียง
ลำต้นเอียง เรียงก้านแก่ แผ่กิ่งกราย
โรงลิเก เย้โยก ดูโศกเศร้า
เหลือเพียงเสา เก่ากลืน พื้นผุหาย
ให้หวนนึก ระลึกยัง ครั้งเด็กชาย
เป็นที่หมาย สหายคบ มาพบกัน
ดาบไม้ซาง หางไก่ ไล่เสาะหา
สมมุติเล่น เป็นชฎา มาแต่งฝัน
ครั้นแต่งองค์ ลงเพ็ชร สำเร็จพลัน
ก็โรมรัน รบรุก สนุกจริง
ล้อท่ารำ คำเห่ ลิเกมั่ว
บรรเลงรัว หัวเราะร่า พาขำกลิ้ง
รับบทจั่ว ตัวพระ ละครลิง
มีคู่อิง มิ่งศรี ชะนีไพร...
...ให้เผลอยิ้ม อิ่มอุรา ครานึกหวน
ภาพความหลัง ยังอบอวล ชวนสดใส
โพธิ์ยังร่ม ลมยังเย็น เช่นนี้ไป
ประทับใน ใจวิเวก พระเอกลิง...
*********************
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
