“ขอทานเดินทางมาไกลแสนไกลเพียงเพื่อลิ้มลองรสชาติขนมเปี๊ยะของวัดเรา ดังนั้นเราจึงมอบขนมเปี๊ยะให้เขาโดยไม่คิดเงิน ส่วนการที่เขาจ่ายค่าตอบแทนก็แสดงว่าขอทานผู้นี้มีความดีงามในจิตใจ รู้จักวิถีการปฏิบัติตัวในสังคม ด้วยเหตุนี้เราจึงรับเงินนั้นไว้เพื่อเติมเต็มความเคารพในตนเองของเขา ซึ่งจะเป็นแรงขับให้เขามีความสำเร็จยิ่งขึ้นไปในอนาคต”
ปัญญาเซน : เจ้าอาวาสบริจาคขนมเปี๊ยะให้เป็นทาน สามารถดับความทุกข์จากความหิวโหยของขอทาน ส่วนการรับเงินค่าตอบแทนกลับมาถือเป็นการเติมเต็มความเคารพในตนเองให้กับขอทาน เนื่องเพราะท้องอิ่มเป็นเพียงการตอบสนองความต้องการทางร่างกายเพียงชั่วครั้งคราว แต่การเติมเต็มความเคารพในตนเองให้กับจิตวิญญาณของคนคนหนึ่ง จะเป็นแรงผลักดันเกื้อหนุนคนผู้นั้นไปตลอดทั้งชีวิต
วิถีกลาง..เดินตาม..เจ้าความคิด
ไร้ถูกผิด..ตายตัว..อย่ามัวเผลอ
ทุกเรื่องราว..กล่าวสอน..ซ่อนละเมอ
จวบจนเจอ..ด้วยตน..จึ่งทนฟัง
ร้อยเรื่องราว..กล่าวคิด..ปริศนา
ฝึกปัญญา..พาตน..แต่หนหลัง
เสียงปีกนก..หยดน้ำ..ในยามดัง
ดุจระฆัง..กังวาน..เมื่อผ่านธรรม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
