อารมณ์นี้คือกึ่งกลางความว่างเปล่า
จะบอกเล่าคงลำบากฝากอักษร
อยากจะอยู่อยากจะไปไกลจากจร
แต่ก็ยังอาวรณ์บ้านกลอนไทย
.......ป๋า Hort........
มิรู้ตัวของตนเสียด้วยซ้ำ
อาจเพลี่ยงพล้ำเลินเล่อถ้าเผลอไข
ยากสรุปมาตรวัดกลัวขัดใจ
วิจารณ์ไปเกรงเศร้าจะเข้าตัว
ด้วยไม่มีอำนาจวาสนา
จะสรรหาแยกแยะทีละหัว
ได้แต่อ่านเพื่อสนองความหมองมัว
ประมาณกลัวเพื่อนจะชัง..ซึ่งกังวล
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
