...อิจฉาหิน...
อยากเป็นหินสวยใสไว้ไล้ลูบ
ประทับจูบยามเจอเมื่อเธอหนี
อยากยินเสียงออดอ้อนค่อนราตรี
งามมากมีครวญคร่ำเป็นคำกลอน
คงมีค่ามากมาย...ชายถวิล
เป็นแค่หิน..ยังหาอุทาหรณ์
ฉันเป็นหญิงกระหายชายปอนปอน
ยังร้าวรอนเรื่อยมา...นิจจากรรม
(อ้อนลุงไพร..ดีกว่า) 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
