รำพึงพัน พันคำ นำความรัก
ร้อยสร้อยถัก ถักทอ ท้อขมขื่น
คิดถึงพี่ พี่นั้น ฉันกล้ำกลืน
น้องยังยืน ยืนรอ พี่ต่อกล
เนิ่นนานวัน วันเดือน เคลื่อนผ่านแล้ว
โธ่ พี่แก้ว แก้วกล้า อย่าสับสน
อภัยบ้าง บ้างครั้ง ฝั่งวกวน
ตลิ่งล้น ล้นหลาม ความรอคอย
น้องมารอ รอวัน นั้นหวนกลับ
มารอรับ รับกล คนเหงาหงอย
เคยเคียงกลอน กลอนคู่ รู้ร่องรอย
อย่าใจน้อย น้อยใจ ใช่! รอเธอ
หทัยกาญจน์
๑๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
