
ขอ...นั่งอยู่.กึ่งกลาง.ของทางเลือก
ไม่ตัดเชือก.เลว-ดี.สร้างสีสรรค์
คนสนิท.ติดห่วง.ของบ่วงทัณฑ์
ยังผลักดัน.สู่กิเลส.เจตนา
ละ...ไม่ได้.ครอบครอง.ดังทองแท่ง
ทางสองแพร่ง.ไม่อาจ.ปรารถนา
เห็นกงจักร.เป็นดอกบัว.เพราะมัวตา
จนปัญญา.ไม่เกิด.เตลิดแล
ไว้...เป็นบัว.พ้นน้ำ.อีกสามชาติ
ยังพินาศ.ย่อยยับ.กับรอยแผล
เมื่อสติ.สัมปชัญ.มันลอยแพ
ก็เชือนแช.ไปเรื่อย.ไม่เหนื่อยเลย
ในฐานที่เข้าใจ...อภัยเขา
เพราะอับเฉา.การเกิด.ที่เปิดเผย
จิตตั้งมั่น.ก็ไม่ได้.เพราะไม่เคย
ยอมลงเอย.อเวจี.สีชมพู
........๑๐๙๑๓........





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า