ความรู้สึกของคนที่รอ
ในบางวันที่ท้อ...รอคอยการพบเห็น
เปรียบแสงสว่างกระจ่างฝันพระจันทร์เพ็ญ
มองแล้วดูโดนเด่น....เฉกเช่นไกล-
ตา เกินจะคว้ามาโอบกอด
สองแขนแล่นจะพรอด...เพราะหวั่นไหว
แต่โลกเราล้วนสร้าง ทางคนละใบ
ยินเสียงหัวใจ....ฉัน บ้างไหมเธอ
คนที่รอ รอคอย จนหงอยเหงา
คำว่าเรา รักกัน ฝันเสมอ
ฉันแค่ขอ E-mail มาพร้อมเบอร์
และคำรักเลิศเลอเผลอว่า “รอ”
หทัยกาญจน์
๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
