.jpg)
จำวันแรก ล็อกอิน แทบสิ้นใส่
ทักได้ไง "อะไร ก็ไม่รู้ "
พินิจ ชิดสายตา ประหม่าดู
จำได้อยู่ วันนี้ เป็นพี่เอง
เคารพ ตามสบตา ที่หน้าจอ
เพียงแค่ขอ อ่านงาน ที่ผ่านเพ่ง
กานต์กลอน กี่ร้อนสรรค์ พี่บรรเลง
จริง จริง เจ๋ง จากใจ ยกให้เลย
ทักมาได้งัยก๊าบบบ
"อะไร ยังไง ครับผม"เนี่ย จำได้นะกั๊บ ขอบอก
...Thammada ...
ความทรงจำ..ดีๆ..มีไว้ซึ้ง
ยามคิดถึง..ฝึกฝน..ค้นมาเผย
แนะนำได้.เท่าทุน..ที่คุ้นเคย
อย่าเปรียบเปรย..ชมทั่ว..เดี๋ยวมั่วมี
ถ้าเคารพ..แถมรัก..สักกะนิด
ให้ชีวิต..ซู่ซ่า..ก็น่าหลี
คนเขียนกลอน..อ้อนเล่น..เป็นบางที
โลกกวี..สีชมพู..จะดูงาม
อ๋อ...วันนั้นพูด ผม-ครับ...วันนี้พูด หนู-ค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
