หนึ่งดาวรุ่งดิ่งร่วงลิบ
ฝนดาวยิบสกาวแสง
ละอองพราวราวจำแลง
เป็นเศษแต่งวิจิตรฟ้า
แม้ดาวมองมิจางแดน
ดวงหวงแหนกลับน้อยกว่า
พริบสลายจากสายตา
ชั่วเวลาชะงักงัน
ขยับนิ้วผิวเพลงขลุ่ย
แทนคำคุยประโลมจันทร์
ปลอบดวงใจคนคล้ายกัน
พ้อรำพัน...เจ้าขวัญดาว

| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 08:08:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: รอเธอ (อ่าน 6339 ครั้ง) |
| ||||||||||