ตะวัน หันกลับ ลับเหลี่ยมเขา
ตัวของเจ้า เฝ้าร่ำไห้ อย่างใหญ่หลวง
คิดถึงชาย นายนั้น อยากจะควง
รักและหวง ห่วงมาก เมื่อจากมา
เจ้าเฝ้า เข้าใจผิด คิดอะไร
พี่ได้ไป ทวงหนี้ที่สงขลา
เงินมันมาก หากได้ สบายตา
พี่จากมา มันคุ้ม กลุ้มทำไม
อยู่ตรงนั้น อย่าหวั่นไหว ในหัวจิต
ให้นึกคิด พิศเพ่ง เร่งจิตใส
อีกสองวัน จันทร์อังคาร พี่จะไป
อย่าตกใจ ไปแน่ แม่ตางอน
สิงขร
ไปสงขลา มาบอก หลอกกันนี่
คนเห็นพี่ นี้ควง ดวงสมร
กับน้องติ๊ก น้องต่าย ที่อุดร
แล้วมาบอก งามงอน ลาจรไกล
โทรไปหา เจ๊ดา มาเมื่อวาน
ว่าเห็นท่าน ที่สง -ขลาหรือไม่
เจ๊ดาบอก โดนหลอก อีกแล้วไง
เจ๊ไม่เคย เห็นใคร ไหนสักที
น่าโมโห ยิ่งนัก ชักมาหลอก
ทำปลิ้นปลอก ซอกใจ ให้เจ็บจี๋
กลับถึงบ้าน ท่านเอ๋ย ต้องเจอดี
ฤทธิ์มีดบิน แม่พันนี่ มีถึงตาย
พันทอง
ฤทธิ์มีดบิน แม่พัน นั้นคงเจ็บ
ไปให้หมอ ช่วยเย็บ คงจะหาย
หากปล่อยไว้ อย่างนั้น อันตราย
ชีพอายวาย มอดม้วย มรณา
ถ้าหากว่า บาดแผล ลึกเหลือล้น
คงนิมนต์ พระท่าน เทศนา
แล้วต่อด้วย บทสวด กุสะลา
แล้วชักผ้า อนิจา มิน่าเลย
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
[/b]ตัวของเจ้า เฝ้าร่ำไห้ อย่างใหญ่หลวง
คิดถึงชาย นายนั้น อยากจะควง
รักและหวง ห่วงมาก เมื่อจากมา
เจ้าเฝ้า เข้าใจผิด คิดอะไร
พี่ได้ไป ทวงหนี้ที่สงขลา
เงินมันมาก หากได้ สบายตา
พี่จากมา มันคุ้ม กลุ้มทำไม
อยู่ตรงนั้น อย่าหวั่นไหว ในหัวจิต
ให้นึกคิด พิศเพ่ง เร่งจิตใส
อีกสองวัน จันทร์อังคาร พี่จะไป
อย่าตกใจ ไปแน่ แม่ตางอน
สิงขร
ไปสงขลา มาบอก หลอกกันนี่
คนเห็นพี่ นี้ควง ดวงสมร
กับน้องติ๊ก น้องต่าย ที่อุดร
แล้วมาบอก งามงอน ลาจรไกล
โทรไปหา เจ๊ดา มาเมื่อวาน
ว่าเห็นท่าน ที่สง -ขลาหรือไม่
เจ๊ดาบอก โดนหลอก อีกแล้วไง
เจ๊ไม่เคย เห็นใคร ไหนสักที
น่าโมโห ยิ่งนัก ชักมาหลอก
ทำปลิ้นปลอก ซอกใจ ให้เจ็บจี๋
กลับถึงบ้าน ท่านเอ๋ย ต้องเจอดี
ฤทธิ์มีดบิน แม่พันนี่ มีถึงตาย
พันทอง
ฤทธิ์มีดบิน แม่พัน นั้นคงเจ็บไปให้หมอ ช่วยเย็บ คงจะหาย
หากปล่อยไว้ อย่างนั้น อันตราย
ชีพอายวาย มอดม้วย มรณา
ถ้าหากว่า บาดแผล ลึกเหลือล้น
คงนิมนต์ พระท่าน เทศนา
แล้วต่อด้วย บทสวด กุสะลา
แล้วชักผ้า อนิจา มิน่าเลย
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า