โฮะๆๆๆ ก็ไม่ถึงขนาดนั้น
ขออนุญาตตอบเป็นคำพูดธรรมดาแล้วกันครับ
จริงๆแล้วเรื่องของเรื่องก็มาจากที่ผมชอบแต่งกลอนตลกโปกฮา ทะลึ่งไร้สาระไปวันๆ
บางทีแรงไปจนหลายฝ่ายเริ่มไม่ค่อยจะพอใจ เพราะยอมรับไม่ได้
ดังนั้นผมก็เลยเกิดความคิดว่าหรือเราจะลองเปลี่ยนแนวมาเขียนกลอนคติธรรม ปรัชญาดูมั่ง เผื่อดวงจะรุ่ง จะได้เป็นปาดสมใจซะที
ประกอบกับช่วงหลายวันมานี้ มักจะมีผู้มาโพสต์กลอนเรื่องการจากไป บ้างเสียเพื่อน บ้างเสียญาติ บ้างก็ PM มาเพื่อลาไปงานศพญาติ
มันก็เลยจุดอารมณ์กลอนขึ้นมาก็เท่านั้นเอง
แต่งกลอนรักก็แล้ว กลอนเศร้าก็แล้ว กลอนตลกก็แล้ว ดวงไม่เห็นรุ่ง สงสัยจะต้องเปลี่ยนแนวมาแต่งกลอนธรรมะ คติธรรม ต่างๆดูบ้าง
เผื่ออนาคตจะสดใส ได้เป็นท่านปาดสมใจซะที ไม่งั้นต้องโดนดูถูกอยู่ร่ำไปว่าเป็นพวกนักกลอน กะเรกะราด โฮะๆๆๆๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
