สงสารจริง ในใจ ใยโง่เขลา
เพ้อรำพัน โศกศัลย์ จำนรรจ์เงา
ยังมีหน้า มาเล่า สู่เขาฟัง
ถ้าเป็นฉัน วันนี้ ที่โดนทิ้ง
จะรีบวิ่ง ฉลอง ใจพองคลั่ง
พาลูกน้อย เต้นแร๊ป แสบคันจัง
ประหนึ่งดัง เกิดใหม่ ในชีวี
พรุ่งนี้เช้า ชวนเขา สองพ่อลูก
มัดดวงผูก แก้ไข ในสิ่งดี
วอนหลวงตา สดับ รับไว้ที
บวชพระเณร เร้นหนี อันธิกา
..ซ้อสี่..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
