โอ้หมอจ๋า ขอยาใจ ได้ไหมหมอ
โรคชีกอ มันรุกหนัก รักษ์ไม่หาย
ไม่ได้ยา จากหมอ ต้องขอตาย
คงเป็นวัน สุดท้าย ที่ได้มา
อยากให้หมอ ตรวจหน่อย รอย(แผล)คิดถึง
พิษซาบซึ้ง แผ่สร้าน นานหนักหนา
หวังเพียงหมอ คนสวย ช่วยใส่ยา
กรุณา ผมได้ไหม ใกล้ม้วยมรณ์
อยากได้ยา พิเศษ เสี้ยวเศษรัก
สายใยใจ ที่ทอถัก โดนปักศร
เมื่อยามกิน เจียนสิ้นใจ มิได้นอน
มันอาวรณ์ คิดถึงหมอ ท้อฤทัย
คงเป็นโรค รักแรก เข้าแทรกจิต
เป็นโรคคิด ถึงแต่หมอ รอไม่ไหว
ไม่เห็นหมอ โรคกำเริบ เข้าเปิบใจ
เฝ้าห่วงใย เพียงคุณหมอ รอนานวัน
เพียงได้สบ ตาคุณหมอ โรคก็หาย
มันคล้ายคล้าย จิตใจ จะไหวหวั่น
ยินเสียงหมอ ชะโลมใจ โรคหายพลัน
หมอเท่านั้น จะรักษา และยาเยียว
โปรดเถิดครับ คุณหมอ ขอร้องหน่อย
อยากให้คอย รักษา พาผมเที่ยว
จะได้ไหม ทั้งชีวิต ขอนิดเดียว
ใจทุกเสี้ยว สี่ห้องหอ มอบหมอเลย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
