พวงมาลัยแห้งเหี่ยวจนเหนียวกรอบ
เธอให้ตอบในวันเข้าพรรษา
พูดสั้นสั้นมั่นหมายคล้ายสัญญา
เก็บบูชาหิ้งหัวเตียง...ไว้เมียงมอง
หอมอบอวลยวนย้ำถูกคำบอก
จำปีออกสีคล้ำเป็นดำหมอง
ลาพระวางหัวเตียงเคียงประคอง
เพื่อตรึกตรองถึงคนให้..ว่าใกล้กัน
ผ่านเดือนแปดอาสาฬหะเธอจะกลับ
เดือนสิบสองเลยลับไม่กลับหัน
ลอยกระทงเที่ยงคืนโทรฯยืนยัน
ว่าสัมพันธ์เหมือนเก่า...เสียงเศร้าจัง
พอปีใหม่...โทรฯไม่ติดเริ่มคิดหนัก
มาลัยรักไม่สด...เริ่มหมดหวัง
ส่งข้อความทิ้งให้...อย่าได้ชัง
เร่งเก็บตังค์วาเลนไทน์คือปลายทาง
พวงมาลัยแห้งเหี่ยว...บางเสี้ยวกรอบ
ต้องแอบปลอบใจตนกลัวหม่นหมาง
ถนอมตัว.หัวใจ.ไว้ตรงกลาง
ถ้าจืดจาง..ไร้เงา..เราไม่รออออออออออออ..))).)..))
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
