โถเธอคงกลุ้มจิตพิษยาบ้า
จึงปีนเสาไฟฟ้าจนสูงส่ง
จะเกลี้ยกล่อมยังไงให้งุนงง
เธอก็คงยืนคำไม่จำนน
หา ณช-- ที่ไหนมาให้กอด
อยู่ถึงยอดเสาไฟไม่กลัวหล่น
อชน. ปลอบก็หาว่าผิดคน
เชิญนอนบนเสาไฟให้สบาย
......พี่ดาว อาชาไนย......
อชน.อย่าตามหมอ...เลยขอร้อง
ยังไงน้องรู้ทัน..ว่ามันสาย...........
อยากให้เค้ามาก่อน...น้องวอนตาย
ว่าผู้ชายบ้านกลอน."ละครลวง"
ขอให้เธออยู่เป็นโสด...ได้โปรดเถิด
มิวจะเกิดอีกชาติ...ถ้าพลาดร่วง
ได้เป็นหนุ่มทั้งแท่งแย่งพุ่มพวง
เก็บไว้ควงโชว์ชาตรี...ที่สำคัญ
...........มิวสิค.........
เธอคลุ้มคลั่ง ฉันบ้า ดูท่าเหมาะ
ทีวีเกาะ ทำข่าว คนกล่าวขวัญ
ประชดรัก ยอมพลี ด้วยชีวัน
เขาขบขัน เราต่องแต่ง แข่งกันปีน
........พี่สุนทรวิทย์........
เป็นข่าวใหญ่...แล้วซี่..พี่เอามั่ง
กลัวกระทั่ง...รู้ท่า...สล่าผีน
การคร่ำครวญเขาแรง...จะแย่งซีน
อาดินารีน...เริ่มรั่ว...ทั่วเสาไฟ.......
สาวที่มาเกลี้ยกล่อม...คงต่อมแตก
เจองานแปลกสามเศร้า...เจ้าเลือกไหน?
มัวทำเสียวให้สงสาร...เดี๋ยวKarnkai
ก็โฉบไปเสียฉิบ...อดจีบกัน
.........มิวสิค..........
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
