ฝนโปรยปรายหยดลงตรงเบื้องหน้า
แลเมฆามืดครึ้มดูซึมเศร้า
แสงอาทิตย์ไม่ส่องหมดต้องเงา
ดวงใจเหงาบางคราพาอาลัย
เสียงฝนพร่ำเปาะแปะเหมาะลงพื้น
ช่างชุ่มชื้นอากาศน้ำวาดไหว
ลมเย็นพัดระรื่นดื่นดาษใจ
นั่งนึกถึงคนไกลที่ใฝรอ
แลเมฆามืดครึ้มดูซึมเศร้า
แสงอาทิตย์ไม่ส่องหมดต้องเงา
ดวงใจเหงาบางคราพาอาลัย
เสียงฝนพร่ำเปาะแปะเหมาะลงพื้น
ช่างชุ่มชื้นอากาศน้ำวาดไหว
ลมเย็นพัดระรื่นดื่นดาษใจ
นั่งนึกถึงคนไกลที่ใฝรอ
ในทุกคราวฟ้าหม่นเมื่อฝนมา
ทำหัวใจอ่อนล้าและเงียบเหงา
แต่วันนี้ฟ้าหม่นที่ปนเศร้า
กลับดูดีเมื่อสองเรานั่งเคียงกัน
เคยหวิวไหวเย็นหนาวครั้งคราวก่อน
ได้อุ่นไอโอนอ่อนคอยปลอบขวัญ
แม้วันนี้เปียกปอนไม่สำคัญ
แค่มีเธอเท่านั้นก็อุ่นใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
