[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

ฟังรำพึงหนึ่งนางอย่างจดจ่อ
ฟังหนึ่งหนอสัญญาคราฟ้าใส
ฟังจากปากฝากซึ้งถึงหนึ่งใคร
ฟังด้วยใจตัดพ้อ..วันรอคอย

เธอเหลือเพียงสายใยในความหวัง
ที่เหนี่ยวรั้งฟากหนึ่งตรึงเหงาหงอย
หาตัวตนคนไหนล้วนไร้รอย
สายใยลอยเคว้งคว้างหาทางลง

เจอครั้งแรกแยกไปไยไม่มัด
ให้สลัดรักห่างค้างลุ่มหลง
ปล่อยให้ลอยเลือนลับกับไพรพง
เพียงยืนงงคงเหลือปลายเยื่อใย

จริงหรือกล้าสาวดึงจนถึงขั้ว
น้อมรับตัวคนห่างอย่างสดใส
ยังเหนี่ยวแน่นแก่นหวังยังจริงใจ
จริงหรือไร ใยรัก ไม่หักกลาง

"บ้านริมโขง"

เจอครั้งแรกแยกไปไยไม่มัด……พี่ริมโขง
ยังไม่ชัด จึงกลัว มัวหม่นหมาง
ดูใจตน ให้แน่ กลัวแพ้ทาง
พอเขาห่าง จึงเข้าใจ เยื่อไมตรี

จริงหรือกล้าสาวดึงจนถึงขั้ว……พี่ริมโขง
ไม่เคยมั่ว คำคมพรมฉวี
วาดหวังไว้ ด้วยรัก พร้อมภักดี
ขอเพียงมี โอกาส ไม่พลาดเลย

สายใยรัก ถักเกลียว เหนียวแน่นแน่
รอก็แต่ เวลา มาเฉลย
ว่าเขามี สายใย หรือไม่เคย
หากแม้เผย ตรงกัน จะสานใจ

รวมเป็นหนึ่ง แนบเนา ทั้งเช้าค่ำ
จะน้อมนำ ปรนนิบัติ พัดวีให้
มอบรักจริง อิงอยู่ คู่หทัย
เป็นสายใย แห่งรัก ภักดิ์ชายเดียว..

“สุนันยา