หมื่นนาทีกี่ร้อยโมงโยงไปถึง
ผ่านวันหนึ่งครึ่งทางหว่างวิถี
ก็ซาบซึ้งตรึงสลักปักไมตรี
สายใยรักจักเปรมปรีด์ทวีคูณ
คือตื้นตันเอมอิ่มปริ่มใยเยื่อ
สายใยเพื่อมิตรภาพมิสาบสูญ
ผ่านทุกข์โศกเคยพร่าจนอาดูร
กลับเพิ่มพูนอิ่มในสายใยรัก...
รการตติ
ส่งสายใย สัมพันธ์ ผ่านกาลถึง
ว่ายังคงคำนึง ตรึงสลัก
นานแค่ไหน ดวงใจ หมายฟูมฟัก
ให้ตระหนัก ภักดิ์มั่น นั้นเพียงเธอ
จะกี่ร้อยกี่พัน วันเปลี่ยนหมุน
ไอละมุน อุ่นรัก ฝากเสมอ
ห้วงแห่งกาลสานรัก ด้วยอยากเจอ
เฝ้ามองเหม่อ รอหวน ทวนสายใย...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
