ชั่วกัปกัลป์สั้นกว่าคราได้พบ
เคยประสบซาบทรวงอุราไหว
คราแลมองต้องตาอย่าบอกใคร
ในฤทัยไซร้ตรึงซึ้งอุรา
แม้กาลผ่านนานเนิ่นยามเดินเฝ้า
ครารู้ว่าตัวเราเศร้าไรวาสนา
จึงเจียรรักหักใจในกัลยา
พรรณนาคร่ำครวญปรวนฤดี
พิมพ์วาส
เคยประสบซาบทรวงอุราไหว
คราแลมองต้องตาอย่าบอกใคร
ในฤทัยไซร้ตรึงซึ้งอุรา
แม้กาลผ่านนานเนิ่นยามเดินเฝ้า
ครารู้ว่าตัวเราเศร้าไรวาสนา
จึงเจียรรักหักใจในกัลยา
พรรณนาคร่ำครวญปรวนฤดี
พิมพ์วาส
สายใยคล้อง ห้องใน ไว้แนบแน่น
ไม่คลอนแคลน โยกย้าย ไกลจากที่
หวั่นไปไย ให้ขม ถมชีวี
รักคำนี้ ซึ้งนัก ฝากให้เธอ
รอวันคืน ชื่นสม พรหมเสกสรร
ดลใจเธอ ย้อนหัน มั่นเสมอ
จะรั้งด้วย สายใย หมายปรนเปรอ
ยื่นเสนอแต่รัก ไม่จากลา...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
