ไม่ทันรบ ซ้อสี่ พึ่งพี่เลี้ยง
เตรียมเสบียง กับแกล้ม แถมยาหม้อ
คงประหวั่น พั่นพรึง กึ่งรีรอ
หรือว่าซ้อ เกรงเฮีย กลัวเสียที
เฮียก็แค่ วิ่งรอก มาออกศึก
แต่ใจคึก พร้อมร่วมหอ กับซ้อสี่
คืนนี้ขัน อาสา เป็นสามี
อย่าหลบหนี เสียก่อน ตอนเฮียมา
จร้า.. อยู่รอ ขอพบ มิหลบหนี
เฮียน่ะซี้ จะหลบ ไม่พบหน้า
ยื่นคอยืด คอยาว แล้วเฮียขา
หนาวกายา รอผ้า- ห่มตราเฮีย
หนาวทั้งกาย ทั้งใจ ทำไงเล่า
สั่นกระเส่า เอาไง ใจละเหี่ย
เมื่อไหร่หนอ รอเฮีย กลัวไม่เคลีย
วางแต่เบี้ย ไม่รุก ปลุก..ตื่นตื่น ..ซีคร้า
..ซ้อสี่..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
