เพราะคงคิดมากไป
ฉันจึงได้ มีฝันนี้
คิดถึงรักเคยมี
ช้ำชีวี เกินจะทน
ก็คงได้แต่ฝัน
หวังสักวัน สิ้นหม่นหมอง
มีเขาเฝ้าาประคอง
ให้เราจอง สี่ห้องใจ..
"สุนันยา"

คิดมาก ก็มากทุกข์
เลิกเจ่าจุก ลุกขึ้นใหม่
เตรียมตน กลไก
ปรับหัวใจ ให้มั่นคง
เดินหน้า อย่าย่อท้อ
มิราข้อ ก่อมรรคผล
อำนวย ด้วยมือตน
มารผจญ มิสนใจ




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า