๐......บุษบารำพึง........๐
ปล่อยดวงใจไหลเรื่อยเมื่อยค่อยหยุด
มิสิ้นสุด-หลากล้น-เวียนวนล่อ
เดี๋ยวก็แรง-เดี๋ยวเฉื่อย-เหนื่อยไม่พอ
เชี่ยวเป็นบ้า-เป็นบอในบางที
ด้วยภาระสาหัส...มันกัดกร่อน
อยากใจอ่อนกลับตะแบงเร่งแซงหนี
ดุจขนนก.ภูผา.ดุจฝาชี
เป็นกุมภีล์.สินสมุทร.ยากสุดเดา
ยอมรับจ้างสร้างภาพอาบน้ำผึ้ง
อยากให้ทึ่งว่าเท่ห์ร้อยเล่ห์เหงา
จินตนาสาสม...หรือซมเซา
อยู่ที่เราขืนขัด...หรือศรัทธา
ปล่อยดวงใจไหลเอื่อยเหนื่อยสักพัก
ค่อยชะงัก..วางแผนให้แขนขา
หยุดวิ่งตามความเท่าทัน..ใช้ปัญญา
ค่อยกลับมา..ตั้งต้นเป็นคนเดิม
......๑๐๙๑๓......
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
