ท่องเที่ยวไทยคราวนี้ที่เชียงใหม่
การบินไทยเหินฟ้าพาไปส่ง
ยามเช้าออกจากท่าเวลาตรง
ตอนขึ้นลงนิ่มนวลล้วนชำนาญ
ทะยานสู่ท้องฟ้าฝ่าเมฆขาว
งดงามราวฟองสบู่ปูทางผ่าน
แอบอกฟ้าอ้อนฟ้าพาชื่นบาน
นางฟ้าสะคราญต้อนรับประทับใจ
แจกอาหารอร่อยพลอยอิ่มแปล้
แถมกาแฟอีกถ้วยช่วยรินให้
คอยอาทรทุกอย่างช่างห่วงใย
การบินไทยรักเรารักเท่าฟ้า
ฟ้ารักเราหรือไม่เราไม่รู้
เราคือผู้ที่รักฟ้าหนักหนา
ฟ้าเมืองไทยให้สุขทุกเวลา
ซาบซึ้งค่าการบินไทยไม่เสื่อมคลาย
นั่งก็นิ่งไม่สะเทือนเหมือนอยู่บ้าน
มิทันนานงีบหนึ่งถึงจุดหมาย
ยานอื่นไม่เหมือนแม้นแสนสบาย
เป็นสุขกายปลอดภัยไร้รำคาญ
ถึงเชียงใหม่ลดระดับแตะกับพื้น
น่าชมชื่นฝีมือเขาลือขาน
นุ่มนวลเหมือนกลุ่มไหมไม่สะท้าน
กัปตันการบินไทยไม่มีเทียม
ชมงานพืชสวนโลกโชคทางเนตร
ดอกไม้เทศไม้ไทยจัดได้เยี่ยม
คราที่ใจระทมอยู่กรมเกรียม
สุขไม่เปี่ยมยามยลอยู่คนเดียว
น่าตื่นตาดอกไม้ไฟมากไม่น้อย
ระบำผีเสื้อคอยบินโฉบเฉี่ยว
เต้นเข้ากับดนตรีที่งามเชียว
ใบไม้เขียวเรืองแสงแฝงอัศจรรย์
ราชพฤกษ์กระเช้าเจ้าลอยฟ้า
บัวยักษ์น่าแปลกที่เปลี่ยนสีสัน
ทุกครั้งที่บานมาสี่ห้าวัน
บัวจิ๋วนั้นปลูกสวยในถ้วยน้อย
ยังมีสวนสมุนไพรให้ชมด้วย
แมลงสวยที่ไม่ได้เห็นบ่อย
ยามที่เหงาอารมณ์ชมบ่จอย
เลยเดินคล้อยออกมาอย่างหน้าเซียว
แวะไปชิมข้าวซอยอร่อยจ๊าด
เดินเที่ยวกาดสวนแก้วแล้วเปล่าเปลี่ยว
สบอารมณ์คือขนมจีนน้ำเงี้ยว
จะแลเหลียวหาเพื่อนใจก็ไม่พบ
แล้วไปที่เจดีย์วัดอุปคุต
ลงนั่งจุดธูปพลันควันตรลบ
กราบกระดูกคุณแม่แลเคารพ
นั่งสงบใจก่อนจากจรลา
ท่องเที่ยวสวนราชพฤกษ์ระลึกถึง
ใครคนหนึ่งใดใดได้ปรึกษา
แม้นเดินร่วมท่องเที่ยวเกี่ยวแขนมา
คงสุขหาสิ่งเปรียบเทียบยากเลย
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
