[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

น่ารัก




๑.   >>
เกิดมาพร้อมหัวใจใสพิสุทธิ์
สวมมงกุฎมาลีดอกสีขาว
รอยยิ้ม..ริมแก้มน้อยนั้นพร้อยดาว
เธอ – ลูกสาวใครกัน ฉันหลงรัก
หลงรักแก้มเอิบอิ่มตาปริ่มฝัน
เคยพบกันหรือไม่ – ไม่รู้จัก
อาจไมตรี น้า-อา? หยาดมาทัก
มาปกปักถักกรองทำนองกลอน
มาเป็นความผูกพันฉันญาติมิตร
แนบสนิทอุ่นไอคล้ายแดดอ่อน
ผ่านเรื่องเล่าวิถีที่สัญจร
ต่างสะท้อนวิถีที่เราคิด
และค่อย-ค่อยเติบโตเป็นโซ่ขวัญ
ลึกซึ้งในผูกพันอันศักดิ์สิทธิ์
ถึงอยู่ห่างเพียงไหนก็ใกล้ชิด
ตราบดวงจิตปรองดองเป็นของเรา

๒.   >>
จึงใช่เพียงรูปถ่ายให้ถามทัก
แต่หลงรักตา.กลมทั้งผมเผ้า
ข้ามทุ่งถิ่นดินงามฟ้าคราม-เทา
มาหยอกเย้ายิ้มแย้มมุมแก้มนี้
เพลงกล่อมเด็ก.ล่อง.ลม.กลิ่นนมหอม
แดด, ผ้าอ้อมเอื้อตากเสื้อหลากสี
อายุคงเท่า-เท่าเจ้าตัวดี
หรืออาจเป็นผู้พี่ – หลานที่รัก
หัวเล็กเล็กงดงามยามซุกซน
กลิ่นดินฟางหญ้าขนหอบบนตัก
ทั้งเรื่องเล่าแต่งปรุงฟุ้งเฟื่องนัก
เส้นหญ้าถักตั๊กแตน, แสนนิทาน
เธอ – ในชุดเสื้อกล้ามงามจิ้มลิ้ม
มาเอื้ออิ่มยิ้มงามให้ด้ามขวาน
มือนุ่มนิ่มนั้นหอมหลอมวิญญาณ
ให้มือกร้านงานกรำได้ฉ่ำใจ
และมือนุ่มมือนี้ที่น่ารัก
จะรู้จักค่างานและการให้
รู้ค่าบุญคุณงามความเป็นไทย
เลือกหนทางที่ใช่!..ในแบบตน.

น้องคนกันเอง


หลานใครหนอ น่ารักที่สุดเลย 

๓.
และจะสรรสร้างธรรมสันติสุข
แบ่งปันทุกข์ สุขร่วมหลอมรวมผล
รู้คุณค่าหน้าที่ความเป็นคน
ผลิยอดดวงกมลอันเบิกบาน
เธอเด็กน้อยร้อยฝันของใครนี้
นำฤดีหลายดวงมาร่วมสาน
หลอมเป็นหนึ่งใจเดียวเกี่ยวดวงมาน
ให้มีรักสมัครสมาน ทั้งฉันเธอ

พี่สุวรรณ
ขอบคุณนะคะน้องคนกันเอง
พี่พยายามขัดเกลามาได้ 2 บท และขอเก็บกลอนนี้ไว้เป็นที่ระลึก
ให้หลานได้อ่านเมื่อตอนที่เขาโตพอที่จะรู้เรื่องบ้างแล้วนะคะ