งานยุ่ง ทั้งวัน ฉันละหน่าย
วุ่นวาย เช้า-สาย บ่ายยันค่ำ
ภาระ หน้าที่ มีประจำ
ไม่ทำ ใครล่ะ จะทำแทน
เช้าเรื่อง น้องเมีย พึ่งเคลียร์จบ
สายพบ เมียน้อย คอยหวงแหน
บ่ายต้อง รีบไป เอาใจแฟน
ค่ำแจ้น ฉับไว ไปหากิ๊ก
มิมี เสน่ห์ เท่ตรงไหน
ไฉน สาวงาม ตามหลุกหลิก
วิ่งรอก กังวล จนเหงื่อซิก
ระริก ระรี้ ไม่มีพัก
ขาดใคร สักคน ทนมิได้
หัวใจ งุ่นง่าน เกินหาญหัก
รู้ว่า อนงค์ ต่างจงรัก
เหนื่อยหนัก ตรากตรำ คงจำทน
จับปลา หลายมือ ยื้อเต็มที่
บัดนี้ เวรกรรม สำแดงผล
พวกนาง ห่างเห ทันเล่ห์กล
ล่องหน ไปหมด สลดจริง





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า