อย่ามุ่งหมายสายสัมพันธ์อันต่อเนื่อง
คงเป็นเรื่องน้ำท่วมใจน่วมนิ่ม
เกิดอาการช้ำใน..ใจน้องพิม
คงยืนริมระเบียงบัง..อย่ากังวล
ปล่อยหัวใจ...ให้พักสักระยะ
เอาชนะข้าศึกต้องฝึกฝน
อย่าตัดพ้อ...ท้อกฏต้องอดทน
สุขทุกข์วนปนเปอย่าเทใจ
พรหมลิขิตชิดเชื้อ...ยังเชื่อยาก
มั่นใจมากยังขมขื่นเป็นอื่นไหม?
แม้นสลัดตัดเยื่อ..ไว้เผื่อใย
ของของใคร?...ก็ของเขาเราต้อง....รอ






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า