ดอกตะแบก บานแล้ว แก้วตาเอ๋ย
สองเราเคย สัญญา ว่าคิมหันต์
ตะแบกบาน อีกคำรบ มาพบกัน
เพื่อยืนยัน จัดการ งานวิวาห์
ใต้ตะแบก วันนี้ พี่รออยู่
คอยโฉมตรู รำพึง คะนึงหา
จนตะแบก หลุดโปรย เริ่มโรยรา
น้องไม่มา ให้เห็น เช่นจำนรรจ์
ดอกตะแบก สีม่วง ร่วงเจียนหมด
นึกรันทด ระทม ตรมโศกศัลย์
ปฏิญญา เอื้อนเอ่ย เคยผูกพัน
เกิดแปรผัน เปลี่ยนมือ หรืออย่างไร
ดอกตะแบก ร่วงหล่น จนหมดต้น
ดวงกมล ยอดชู้ เธออยู่ไหน
ยามนี้แดด แผดเผา ร้อนเท่าใด
มิเท่าใจ พี่กลัดกลุ้ม รุ่มร้อนทรวง
ตะแบกรู้ ไหมหนอ ข้าท้อแล้ว
เมื่อน้องแก้ว หนีหน้า จำลาล่วง
ตัดอาลัย ความหลัง เรื่องทั้งปวง
หญิงหลอกลวง คนนั้น ฉันขอลืม




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า