ฉันจะไม่หลับตาม...ที่ยามเคาะ
แต่หลับเพราะได้อ่านความหวานชื่น
การได้เสพเหน็บหนาวอันยาวยืน
มันกลมกลืนหยินหยาง...ทางอารมณ์
ถ้าแม้นมีคนเคียงเรียบเรียงร้อย
ดีไม่น้อยทัดทานใช้หวานข่ม
อรรถรสบทกวี...แสนภิรมย์
ดื่มกาแฟไร้นม...ขมแต่หอม
บรรยากาศเกือบดี...พี่ไม่หนาว
มีแซมสาวรื่นรมย์ยิ่งกลมกล่อม
จะหลับตาคราเจ้ายั่วเย้ายอม
การออมชอมทางจิต...ช่วยปิดตา
คิดถึงกัน...ก่อนหลับพร้อมกับตื่น
แม้ดึกดื่นชุ่มฉ่ำจึ่งร่ำหา
อยู่แสนไกลแต่ถวิลในวิญญา
ใคร่กลับมาครวญเคียงแม้เพียงกลอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
