ดั่งคนใบ้ ความรู้สึกลึกลึก...หลานนึกห่วง
มิถามทวงต่อหน้าว่าแยแส
รอจดหมายหลังไมด์เพราะใจแคร์
คนตอแย..ถึงลุง..คงนุงนัง
เฝ้ามองทรายในขวด...อย่างปวดร้าว
มิรู้ข่าว..แดนไกล..ใจหมดหวัง
เหมือนบ้าใบ้ในสิ่งไม่จริงจัง
ข่าวคนดังในเอฟบี..ไม่มีเรา
ลูกหลานลุงเป็นห่วง...กันหน่วงหนัก
มิว.ขยักตัวหลบประกบเสา
มิใช่หลานคนโปรดเดี๋ยวโกรธเอา
ไม่อยากเดาว่าคง..ลืมลงคอ
เหม่อมองจันทร์ค้างฟ้า...อย่างล้าอ่อน
เป็นเมื่อก่อน..ส่งใจตามไปขอ
เดี๋ยวนี้แค่..ฝากกลอน..อ้อนว่ารอ
ดั่งคนใบ้..บ้าบอ...รอลุงปรางค์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
