(ขอนำกลอนเก่า...มาแจมด้วยนะจ๊ะ)
๐ ฉันเป็นเพียงนก"พิราบขาว" . . . . . . . . แต่ไม่อยากส่งข่าวว่าอยู่ไหน?
ไม่อยากพบ.กระทบ.กระเทือนใจ . . . .ไปให้ไกลสุดกู่..พวกหมู่นก
๐ เพราะเบื่อนกมีหู-หนูมีปีก. . . . . . . . .ช่างสับหลีกเรื่องโชว์แต่โกหก
ทำยกตน.บ่มพอก.ว่านอกก๊ก . . . . . แล้วก็ยกคุณธรรม..เป็นกำบัง
๐ คิดจะไปให้ไกลกว่าใครก่อน . . . . . . .เพราะใจอ่อนซ่อนหลบ..ว่าจบหวัง
เมื่อเห็นกรงถูกเปิด...เตลิดรัง . . . . . . . อย่าหยุดฟัง..ไก่กา..น้ำตาริน
๐ และไม่ย้อนเหลียวหลัง..ให้สังหาร . . . ไม่สื่อสารสดับพวกกลับลิ้น
อุทาหรณ์สอนว่า........"เมื่อข้าฯชิน ก็โบยบินเสรี....อย่างปรีดา"
..........๑๐๙๑๓...........
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
