อัมพรพราว ดาวพราย ฉายแวววับ
ดื่นประดับ นับล้าน ตระการสรวง
เดือนลอยเด่น เห็นเดี่ยว มาเดียวดวง
สกาวช่วง ห้วงฟ้า เหนือดารา
กี่ล้านกุล-สตรี โสภีล้ำ
น่าจดจำ ปีติ สิเนหา
ไหนจะเทียม หนึ่งนาง วรางคณา
สุชาดา ผู้เลิศ ประเสริฐครัน
ให้ดาวเดือน เลือนหาย มลายสิ้น
ธรณิน โศกา เกิดอาถรรพ์
เมฆพยศ บดบัง รังสิมันตุ์
ไม่โศกศัลย์ อนาถ เท่าขาดเธอ
นงคราญทั่ว ปฐพี ที่งามงด
มิปรากฏ นางใด ไหนเสมอ
หญิงเดียวฉัน ฝันใฝ่ หมายปรนเปรอ
คนที่เจอ แล้วหลง พลันงงงัน
ขาดทรัพย์สิน เงินทอง ของมีค่า
ไม่นำพา อาทร พอผ่อนผัน
ขาดพธู คู่เคียง เพียงหนึ่งวัน
หัวใจฉัน อ้างว้าง แทบวางวาย





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า