- - ตัวร้อนรุมสุมไข้อยู่หลายค่ำ
- - พิษย้อนย่ำยากยื้อการสื่อสาร
- - เริ่มละเมอเพ้อคำเชี่ยวชำนาญ
- - จึงเริ่มพาลพร่ำเพ้อ..ให้เธอแล
- - ปล่อยน้ำตาซึมหมอนนอนทนนิ่ง
- - ตัวร้อนยิ่งดั่งไฟใครแยแส
- - ทุกครั้งเธอห่วงใยฉันไม่แคร์
- - ทำเชือนแชมาตลอด..อยากกอดจัง
- - ช่วงนี้เธอเที่ยวเหนือเนื้อคงหนาว
- - ใจรวดร้าวร่างร้อนอยากย้อนหลัง
- - เพ้ออยากเป็นผ้าห่มบ่มกำบัง
- - ขอแอบอังอกอุ่น..ที่คุณมี
- - เผลอดึงหมอนมากอดแล้วออดอ้อน
- - พิษรักซ่อนพิษไข้หรือไรนี่?
- - ลมหายใจร้อนผ่าวเผาฤดี
- - เผยวจีคิดบอก..ตรงซอกคอ
- - "ฉันรักเธอ"เต็มอกช่วยปกป้อง
- - คนบกพร่องสิ้นทะนงประสงค์ขอ
- - หมดเรี่ยวแรงแข็งขืนตื่นมารอ
- - แม้ลงโทษฉันเพียงพอ..โปรดกลับมา
..........๑๐๙๑๓.........
ส่งยาใจ มอบไป แทนไฟผิง
หากหนาวอิง อุ่นไอ อย่าได้ล้า
แม้มิคลาย ไข้เสริม เพิ่มพาราฯ
สี่ชั่วโมง ห่างหา นำมาทาน
แต่ถ้าเธอ เพ้อหนัก คงยากช่วย
ไข้ใจด้วย คิดถึง ซึ่งความหวาน
อกอุ่นไหน หมายหนุน ให้อุ่นนาน
แทนอาหาร และยา ช่วยการุญ
ฉันคงไม่ อาจช่วย ให้ป่วยหาย
เพราะฉันไม่ ใช่ชาย ที่เธอคุ้น
ไม่มีคำ หวานปลอบ มอบละมุน
ทำได้แค่ ห่วงคุณ ด้วยคุ้นเคย
"สุนันยา"
หายเร็วๆนะคะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
