ดอกไม้พเนจร
....................
เธอถูกคนใจทรามหยามชีวิต
จนสูญเสียจริตไม่คิดฝัน
พเนจร ร่อนเร่ไปวันวัน
ปล่อยทิ้งขว้างความฝันร้อยพันทาง
เหมือนเรื่องไร้สาระข้างกระจก
เนื้อตัวสกปรกเกินยกอ้าง
แสงแดดสาดความหวังกำลังจาง
คงเงียบเหงาอ้างว้างอย่างคุ้นเคย
ไม่มีเอกสารใดในอาชีพ
มีแต่ความเร่งรีบงีบผันเผย
ขายบริการทางเพศเศษละเลย
ซึมซาบคราบระเหยเอ่ยชีวิต!
เธอคงถูกละทิ้งชิงชังเศร้า
หนักหน่วงเกินบรรเทาเข้าเบือนบิด
ในโลกไร้นิยาม เพียงหนามพิษ
เธอปะติดปะต่อล้อชีวา
ฝันของเธอคงเศร้าและเหงาลึก
เกินกว่าจะรู้สึกรู้สา
แนบกายนอนนิ่งรับ เธอหลับตา
เมื่อดอกไม้ไร้เดียงสาเปื้อนราคิน!
…………………..
๐๖/๑๑/๕๔
ภาพจาก learners.in.th
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
