รักคนมีเจ้าของ

ทีทำห่างหายไป
ไม่ใช่ไม่คิดถึง
อยากบอกคำๆหนึ่ง
คิดถึงอยู่ทุกวัน
แต่ที่ไม่กล้าโทรไป
เพราะใจยังไหวหวั่น
กลัวคนของเธอคนนั้น
จะรับสายแทนกันฉันจึงกลัว
ผิดที่รักคนมีเจ้าของ
ได้แต่เฝ้าปองคนของเขา
ใจก็ยิ่งจะปวดร้าว
ทำไมเราเป็นคนแบบนี้
คนที่ไม่มีคู่ก็ออกเยอะ
ทำไมต้องมาเจอะมารักเธอคนนี้
ทำไงได้ใจให้เขาไปแล้วเต็มปรี่
จะถอนตัวตอนนี้ก็ยากไป
พยายามกล้ำกลืนฝืนทน
จะลืมเธอให้พ้นไปจากใจ
แม้จะยากแม้จะเนิ่นนานแค่ไหน
ต้องทำให้ได้ไม่อยากให้ใครว่าเราไม่ดี
พอเถอะพอขอแค่นี้
จะไม่เหลือใจเผื่อที่คนมีเจ้าของ
ถ้าไม่มีใครก็อยู่ให้ได้จำใจต้อง
แค่อย่าเผลอไปรักคนมีเจ้าของ....ให้ช้ำใจ