[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กามนิต]

ชื่อบทกลอน : น้ำท่วมพ่ายน้ำใจ
ชื่อผู้แต่ง : กามนิต

น้ำมาจากไหนมีใครรู้ ?
อยู่อยู่ไยท่วมมิดท่วมหัว
ซ้ำท่วมหลายวันหวั่นหวั่นกลัว
รัวรัวอกปริ่มจะปิ้มตาย

น้ำเขื่อนก็คลั่กทะลักท่วม
น้ำฟ้าก็อ่วมสัตว์จมหาย
เรือกสวนไร่นาท่วมบ่าราย
หมุดหมายเศร้าเริ่มมาเพิ่มพูน 

น้ำตาพร่าพรายดั่งสายน้ำ
ตอกย้ำทุกข์จินต์แทบสิ้นสูญ
หนีขึ้นหลังคายังอาดูร
เกื้อกูลเถิดฟ้าโปรดอาทร

ธรรมชาติโปรดให้อภัยมนุษย์
โปรดหยุดโทษทัณฑ์โปรดผันผ่อน
มนุษย์ร้ายรุมโลกให้โศกร้อน
โลกสะท้อนท่วมท้นยากทนทุกข์

น้ำใจไหลปรี่จากที่ลึก
สำนึกแห่งมนุษย์ได้จุดสุข
มารวมร่วมสู้ทุรยุค
มาปลุกเมตตาท่วมบ่าน้ำ

จึงมนุษย์พราวพร้อยด้วยรอยยิ้ม
จึงปริ่มหัวใจอันใสฉ่ำ
จึงรักคืนโลกสู่โชคล้ำ
จึงด่ำน้ำใจเหนือใดปาน