[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

เนื่องจากบัณฑิตเมืองสิงห์ไม่มีอะไรทำ คิดกลอนไม่ออก
ครั้นจะรออ่านกลอนของท่านอื่นก็ไม่ทันใจวัยรุ่น 
จึงคิดเกมง่ายๆให้สมาชิกในบ้านกลอนไทยเล่น เวลาไม่มีอะไรทำครับ แหะๆ

เกมนี้มีชื่อว่า "นิทานปรัมปรา"
ซึ่งผมคงไม่ต้องอธิบายความหมายของคำว่า "นิทาน" นะครับ มาดูกติกากันเลยดีกว่า

กติกา
๑. ผมจะเป็นคนเริ่มเรื่องของนิทาน
๒. ให้คนถัดไปเล่านิทานต่อ โดยต้องมีสัมผัสระหว่างบทกับบทก่อนหน้านี้
๓. บังคับให้ใช้ฉันทลักษณ์เฉพาะกลอนสุภาพ (กลอนแปด) เท่านั้น
๔. จำกัดคนละ ๑-๒ บท ต่อการโพส ๑ ครั้ง
๕. เนื้อเรื่องต้องต่อจากตอนก่อนหน้านี้

มาเริ่มกันเลยดีกว่า 

กาลครั้งหนึ่งนานผ่านหลายศก
มีคางคกตัวใหญ่อยู่ในบ่อ
ตะปุ่มตะป่ำผิวสากมากชูคอ
เพียงเพื่อรอแมลงบินจ้องกินมัน

กระโดดขึ้นเหนือใบบัวกลางน้ำ
นอนอิ่มหนำสำราญอาหารนั่น
อยู่เต็มท้องพุงกางนอนกลางวัน
แล้วหลับฝันฟุบไปบนใบบัว