อยุธยาครานี้...สุดชีช้ำ
ฝนกระหน่ำน้ำเหนือเหลือกระแส
บ้านที่เคยอบอุ่นล๊อคกุญแจ
ถูกลอยแพหรือเปล่าตามข่าวลือ
คว้าแขนเมียลูกสองของนิดหน่อย
ทุกอย่างปล่อยให้เน่าเจ้าอย่าถือ
เหลือเท่าไหร่เท่ากันอย่าคันมือ
ขนไหวหรือชั้นสอง...ของเต็มเรือน
หนีมาอยู่ชายทะเลคลื่นเทซ้ำ
ฝนกระหน่ำเฝ้าตามโทรฯถามเพื่อน
ยินแต่เสียงงอแง..เพราะแชเชือน
คำเราเตือน..นายติง..ทิ้งไม่ลง
รถที่ซื้อมาใหม่อยู่ใต้น้ำ
พูดวนซ้ำไปมาเหมือนว่าหลง
บ้านชั้นสองท่วมแล้วฉายแววปลง
ประตูน้ำยืนยง....ปิดลงกลอน
มองหน้าลูกกลบเกลื่อนต้องเบือนหน้า
ลืมเสื้อผ้าหนังสือถือแต่หมอน
เสียงลูกร้องละเมอก่อนเธอนอน
"การบ้านตอนเปิดเทอมหลัง..ยังไม่ทำ"
(ไม่รู้จะบอกลูกยังไงดี...ว่าป่านนี้น้ำท่วมชั้นสองหมดแล้วจ๊าลูกหนังสือ-เสื้อผ้าลูกคงไม่มี)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
