ภาพบางอย่างปรากฏทุกบทบาท
น้ำใสหยาดจากนัยน์ไร้เหตุผล
ฉวยโอกาสกับเดือดร้อนยังซ่อนปน
ผู้ทุกข์ทนต่อหน้า..ยังกล้าทำ
ความลำบากเกิดทั่วหัวระแหง
แต่ยังแฝงน้ำใสอันไหลฉ่ำ
เหมือนลอยคอรอคอยชะตากรรม
ต่างจดจำแววตาความอาทร
น้ำเพียงแค่สิบลิตรอย่าคิดมาก
ฝ่ามือสากลูบแขนฉันแสนหลอน
ภาพน้ำตาผู้รับ..กลับมานอน
ยังอาวรณ์อาลัยอยากไปเยือน
ยามเราหยิบน้ำดื่มยิ่งลืมยาก
คนส่วนมากต้องการประมาณเหมือน
วางถ้วยชามรองน้ำฝนที่หล่นเตือน
ยากลางเลือนความวิกฤต...จำติดตา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
