[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัตนาวดี]

มองตัวเองคล้ายวิ่งไม่นิ่งหยุด
เร่งรีบรุดเดินหน้าแม้ฟ้าหม่น
ความมุ่งมั่นฟันฝ่าเพิ่มค่าคน
หวังหลีกพ้นข้นแค้นแดนโลกีย์

สิ่งก่อร่างสร้างเสริมเติมสดับ
มาพังยับกับตาหาทางหนี
อุทกภัยไหลหลั่งคลั่งธานี
ไม่ใยดีที่เห็นเช่นแค้นเคือง

มันไม่เหลือสิ่งใดให้ชื่นจิต
มีชีวิตซึมเศร้าเงาทุกข์เขื่อง
เคลื่อนมาคลุมสุมทับกับฟันเฟือง
มองทุกเรื่องปวดปร่า...น้ำตานอง.

"บ้านริมโขง"

ยามเลิกงาน กลับบ้าน มาเหน็ดเหนื่อย   
อารมณ์เฉื่อย เมื่อยทรุด พอหยุดคล่อง 
เปิดทีวี ดูข่าว ที่ฉาวกรอง
น้ำตานอง ร้องรับ เศร้าซับนัย   

อ่านเรื่องของ พี่ริมโขง โจงเขียนเล่า 
ช่างไม่เบา เร้ารุก เป็นทุกข์ใหญ่
ข่าวพร้อมเพรียง เสียงยก อุทกภัย 
เจียนบรรลัย ไซร้แถบ ช่างแยบยล   

ฟ้าพิโรธ โกรธกลั้น ถึงชั้นไหน
ฟ้าทำไม ใคร่ว่า มิกล้าสน 
ฟ้าลงทัณฑ์ กรรโชก  ทั้งโลกคน   
ฟ้าเล่นกล ปนคลั่ง ซ้อมสั่งมัน

ทั่วทุกแดน แคว้นไหน ถิ่นใต้หล้า 
มีนภา กล้าโปรด โทษมหันต์   
เหตุไฉน นัยตา พร่าฉกรรจ์
สร้างอัศจรรย์ พลันงง ใช่จงใจ   

ธรณี กรรแสง แสร้งแผลงฤทธิ์
วิปริต ผิดบั้ง เฉือนครั้งใหญ่ 
กาลวิโยค โศกอนาถ ผืนชาติไทย 
ฤา..เทพไท้ ไม่ยิน สิ้นลมปราณ...

รัตนาวดี