...มิอาจฝืนใจเจ็บเก็บก้นกรุ
ด้วยปะทุปริล้นเกินทนไหว
เหงาที่สุดเหงามากอยากฝากไป
ถึงคนไกลเคยกู่ให้รู้คำ
ในดายเดียวเดียวดายคล้ายอ่อนล้า
ซุกร่างใต้ผืนผ้าแล้วเพ้อพร่ำ
พิรุณรวงโรยฟ่องละอองพรำ
แล้วรินรื้นชื่นฉ่ำที่ปลายตา...
.................//แมลงปอ
ด้วยปะทุปริล้นเกินทนไหว
เหงาที่สุดเหงามากอยากฝากไป
ถึงคนไกลเคยกู่ให้รู้คำ
ในดายเดียวเดียวดายคล้ายอ่อนล้า
ซุกร่างใต้ผืนผ้าแล้วเพ้อพร่ำ
พิรุณรวงโรยฟ่องละอองพรำ
แล้วรินรื้นชื่นฉ่ำที่ปลายตา...
.................//แมลงปอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
