สิ่งเดียวที่ทำได้ คือ " ยอม ตอนที่ II "
น้ำตา ของผู้แพ้
ไหลนอง เหมือนคลองน้ำ
ไม่โทษ ชะตากรรม
ที่ทำ ให้ทุกทน
น้อยใจ ฉันจะทิ้ง
ช้ำใจ ถึงจะหาย
แค่เจ็บ ไม่ถึงตาย
เสียดาย ก็ต้องยอม
ยอมเจ็บ ให้เธอยิ้ม
ยอมปวด ให้เธอหวาน
ยอมทน ทรมาน
เพื่อฝัน ของตัวเธอ
อย่าจม กับความหลัง
ที่เธอ พังมันทิ้ง
อยู่กับ ความเป็นจิง
สิ่งที่ เธอเลือกเอง
โชคดี สุดที่รัก
ให้เธอ สุขสมหวัง
อะดีด ที่ผุพัง
จงหันหลัง ให้กับมัน.
..........................
...Dragon...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
