ไยเดือนจึงนิ่งอึ้ง ออมคำ
หรือติดาวกระทำ หนักแกล้ง
ชวนมิตรจับระบำ แจงร่าย
รักดอกวอนอย่าแสร้ง เงียบคล้ายเคืองคุม
ลมเย็นเย็นลมห่มคลุม ลบร้อนแรงรุม
กลุ้มเดือนเบือนดาวคราวจร
เสี้ยวจันทร์ซ่อนจางลางงอน ดาวง้อขอวอน
ลดหย่อนโทษนิดมิตรเอย
โลกยิ้มขำใหญ่ไปเลย โอ้จันทร์จงเผย
แสงเคยส่องหล้าฟ้างาม
ร้อยดาวเรียงดวงทวงถาม อย่าคิดปิดความ
ติดตามกันมาช้านาน
ฟ้าแวบแปลบสายปรายผ่าน จันทร์ยิ้มเบิกบาน
เมฆม่านร่วมแรงแกล้งดาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
