วิบัติ
...................
คลื่นสมุทรสุดทรวงทะลวงแทรก
แผ่นดินแยกแตกตื่นดั่งคืนฝัน
โลกมืดมิด จิตขาดอนาถพลัน
สู่ยุคอันอ่อนล้า, ชีวาวาย
กระหึ่มเสียงเพียงคราวดูกร้าวกราด
อาละวาดคราดคลึงถึงที่หมาย
ภัยพิบัติพัดพรมลมกระจาย
ประสานกายร่ายรำ, จนหน่ำใจ
อัคนีสีแดงพร่าแผลงฤทธิ์
อำมหิตคิดผลาญทะยานใส่
เผาราบเรียบเหยียบร่างทุกอย่างไป
เร่งร้อนไฟในเพลิง, เชิงตะกอน
จากทุกสิ่งจริงแท้เมื่อแลเหลียว
กระแสเชี่ยวเปลี่ยวใจไม่หยุดหย่อน
ก็ไม่เท่าศรัทธายามอาวรณ์
เกิดขึ้นตอนมนุษย์, ฉุดฆ่ากัน
ความเมามานลานโลภละโมบล้น
โดดเดี่ยวจนหม่นดำคอยห่ำหั่น
โลกวิบัติขัดเคืองอยู่เปลืองวัน
พิฆาตมันให้ดิ้น, จนสิ้นใจ!!
.....................
ภาพจากอินเตอร์เน็ต
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
