ธรรมชาติทุกสัดส่วน.. ล้วนคือความเหงา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
16 มิถุนายน 2024, 10:31:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ธรรมชาติทุกสัดส่วน.. ล้วนคือความเหงา  (อ่าน 6909 ครั้ง)
บัณฑิตเมืองสิงห์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 378
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 608



« เมื่อ: 24 กันยายน 2011, 04:20:AM »

ภาพจากอินเตอร์เน็ต

ธรรมชาติทุกสัดส่วน.. ล้วนคือความเหงา

เป็นคืนหนึ่งฟ้ามืดชืดสนิท
เมฆลอยมิดปิดหาวเสียงกราวฝน
เปรี้ยงเปรี้ยงปร้างฟ้าร้องหมองกมล
เปาะแปะหล่นบนบ้านหลังคาเรือน

ลมแปรปรวนชวนโศกลมโบกเศร้า
แทรกรุกเร้าเหงาใจทำให้เหมือน
อากัปคนหม่นหมองนั่งครองเดือน
รอผ่านเคลื่อนเลื่อนจากพรากราตรี

เสียงใบไม้เหี่ยวเฉาเน่ากับพื้น
ร้องไห้ครืนครางครวญชวนหมองศรี
ใบไม้แห้งกรอบแกรบแสบฤดี
โดนป่นปี้ขยี้ยับกับพื้นดิน

พิรุณโรยโปรยลงคงพิภพ
มาสยบยังหนชลสินธุ์
ไหลเอื่อยเฉื่อยเรื่อยลู่หดหู่จินต์
เฉกยุพินสิ้นสุขทุกข์อาวรณ์

หริ่งเรไรร้องเรียกเพรียกความเหงา
กบอึ่งเล่าร้องหาคืนหมาหอน
ไร้หลักพึ่งแหล่งพักจักเปียกปอน
รันทดย้อนยาตรเยื้องเบื้องพงไพร

ค่ำคืนครึ้มดำขลับกับเมฆหม่น
ดาราบนหนหาวเคยวาวใส
คืนนี้แสงริบหรี่เหมือนหนีไป
ปล่อยจันทร์ไห้โดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกา



บัณฑิตเมืองสิงห์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

Music, ระนาดเอก, ♥หทัยกาญจน์♥, ช่วงนี้ไม่ว่าง, สะเลเต, amika29, รพีกาญจน์, ..กุสุมา.., บ้านริมโขง, คอนพูธน, รัตติกาล, อริญชย์, ลมหนาว

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s