ถึงต้องดิ้นหากินกับความฝัน
โอ้.อกฉัน..อกอีแป้น ..แสนสังหรณ์
เธอคงหมดทางแล้ว..แก้วจากคอน
กลับมานอน รอฝัน อันวิไล
ฝันของเธอ..รอเจ้าชาย..ที่ปลายฟ้า
ฝันของเธอ..ห่วงหา กลางฟ้าใส
ฝันของเธอ ..เพ้อหวัง หลั่งล้นใจ
ฝันของเธอ..คือหนึ่งใคร...ในนิทาน
คงหมดสิ้นแล้วชาย...ผู้หมายเจ้า
คงหมดสิ้นคนเฝ้า..เอารสหวาน
คงหมดสิ้นกลิ่นอาย..คลายร้าวราน
คงหมดสิ้นตลอดกาล...สงสารเธอ
คงเหลือแต่สวรรค์..เธอสรรสร้าง
ที่เธอวางเค้าเรื่องเฟื่องเสนอ
สมมติ..เป็นเจ้าหญิง..จริงนะเออ
แต่ฝันเพ้อ..ถึงเจ้าชาย...ตั้งหลายองค์.
โอ้.อกฉัน..อกอีแป้น ..แสนสังหรณ์
เธอคงหมดทางแล้ว..แก้วจากคอน
กลับมานอน รอฝัน อันวิไล
ฝันของเธอ..รอเจ้าชาย..ที่ปลายฟ้า
ฝันของเธอ..ห่วงหา กลางฟ้าใส
ฝันของเธอ ..เพ้อหวัง หลั่งล้นใจ
ฝันของเธอ..คือหนึ่งใคร...ในนิทาน
คงหมดสิ้นแล้วชาย...ผู้หมายเจ้า
คงหมดสิ้นคนเฝ้า..เอารสหวาน
คงหมดสิ้นกลิ่นอาย..คลายร้าวราน
คงหมดสิ้นตลอดกาล...สงสารเธอ
คงเหลือแต่สวรรค์..เธอสรรสร้าง
ที่เธอวางเค้าเรื่องเฟื่องเสนอ
สมมติ..เป็นเจ้าหญิง..จริงนะเออ
แต่ฝันเพ้อ..ถึงเจ้าชาย...ตั้งหลายองค์.
"บ้านริมโขง"